Cystitis interstisial ialah keadaan pundi kencing kronik yang menyebabkan ketidakselesaan dan/atau kesakitan pada pundi kencing atau kawasan pelvis. Dinding pundi kencing menjadi meradang dan jengkel, yang menyebabkan pundi kencing menjadi sangat sensitif. Berdasarkan keterukan, rawatan boleh terdiri daripada diet hingga pembedahan.
Gambaran keseluruhan
Apakah cystitis interstisial (IC)?
Sistitis interstisial (IC) atau pundi kencing yang menyakitkan (PBS) ditakrifkan sebagai sakit, tekanan, atau ketidakselesaan di kawasan suprapubik atau pundi kencing yang boleh menyebabkan kekerapan kencing atau keinginan untuk membuang air kecil yang telah wujud sekurang-kurangnya enam minggu.
Siapa yang mendapat cystitis interstisial (IC)?
Lelaki, wanita dan kanak-kanak semuanya boleh didiagnosis dengan IC. Dianggarkan kira-kira 83,000 lelaki dan 1.2 juta wanita di AS mengalami IC.
Gejala dan Punca
Apakah yang menyebabkan cystitis interstisial (IC)?
Punca IC tidak difahami sepenuhnya. IC mungkin berkaitan dengan keadaan perubatan seperti:
- Penyakit autoimun.
- Alahan.
- Kecacatan pada lapisan pundi kencing.
- Penyakit vaskular (salur darah).
- Keabnormalan sel mast (sel yang menyebabkan gejala alahan).
- Kehadiran bahan yang tidak normal dalam air kencing.
- Jangkitan yang tidak dikenalpasti.
Apakah simptom sistitis interstisial (IC)?
Gejala IC/PBS berbeza mengikut kes dan boleh menjadi ringan, teruk, sekali-sekala atau berterusan. Gejala mungkin serupa dengan jangkitan pundi kencing. Gejala wanita sering menjadi lebih teruk semasa haid.
Gejala cystitis interstisial (IC) termasuk yang berikut:
- Sakit suprapubik atau pelvis.
- Tekanan atau ketidakselesaan apabila pundi kencing terisi.
- Terpaksa kerap buang air kecil.
- Kencing dalam kuantiti yang sedikit.
Diagnosis dan Ujian
Bagaimanakah cystitis interstisial (IC) didiagnosis?
Tiada ujian muktamad untuk mendiagnosis IC/PBS. Adalah penting untuk menolak jangkitan dan keadaan lain supaya doktor anda mungkin menjalankan ujian yang berbeza, termasuk:
- Sampel air kencing dan analisis air kencing: Pesakit memberikan sampel air kencing, dan doktor memeriksanya dengan mikroskop untuk mengetahui sama ada terdapat sebarang organisma, kuman, nanah, atau sel darah putih, yang mungkin bermakna terdapat jangkitan. Doktor boleh merawat jangkitan dengan antibiotik. Jika air kencing steril selama beberapa minggu atau bulan dan gejala berterusan, doktor mungkin membuat diagnosis IC.
- Biopsi dinding pundi kencing dan uretra: Biopsi ialah sampel tisu yang diambil dari badan untuk memeriksanya dengan lebih dekat. Prosedur ini akan dilakukan di bawah bius. Tisu boleh diambil dari dinding pundi kencing dan uretra (tiub yang melaluinya air kencing keluar dari badan) untuk menolak keadaan lain. Biopsi boleh membantu menolak kanser pundi kencing.
- Sistoskopi: Doktor boleh memeriksa bahagian dalam pundi kencing dengan alat yang dipanggil cystoscope. Ini adalah skop yang panjang dan nipis dengan kanta mata pada satu hujung. Cystoskop diletakkan perlahan-lahan ke atas uretra dan ke dalam pundi kencing. Doktor boleh melihat ke dalam pundi kencing dengan melihat melalui kanta mata. Pesakit tidak berada di bawah anestesia semasa prosedur ini. Sistoskopi boleh menolak kanser pundi kencing. Jika biopsi pundi kencing juga dirancang, sistoskopi boleh dilakukan pada masa yang sama, tetapi ini mungkin memerlukan anestesia.
- Cystoscopy di bawah bius dengan distensi pundi kencing: Sistoskopi juga boleh dilakukan dengan regangan pundi kencing (regangan). Doktor akan melakukan cystoscopy seperti yang diterangkan di atas dan akan mengembang (meregangkan) pundi kencing ke kapasiti maksimum dengan mengisinya dengan air. Prosedur ini boleh mendedahkan keretakan pada pundi kencing. Prosedur ini memerlukan bius kerana regangan itu menyakitkan bagi orang yang mempunyai IC. Selepas prosedur ini, ramai pesakit IC/PBS mengalami kelegaan sementara simptom mereka.
Pengurusan dan Rawatan
Bagaimanakah cystitis interstisial (IC) dirawat?
Walaupun IC/PBS tidak boleh diubati, terdapat banyak cara untuk merawatnya. Tidak ada cara untuk meramalkan siapa yang akan bertindak balas terbaik terhadap rawatan tertentu. Gejala IC/PBS mungkin menjadi lebih teruk, atau mungkin hilang. Walaupun gejala hilang, ia mungkin kembali selepas hari, minggu, bulan atau tahun.
Rawatan untuk IC/PBS bertujuan untuk melegakan simptom. Doktor akan membantu menentukan rawatan yang sesuai untuk pesakit. Bagi sesetengah pesakit, rawatan digabungkan.
Rawatan cystitis interstisial/pundi kencing yang menyakitkan boleh termasuk:
-
Diet: Sesetengah orang yang mempunyai IC/PBS mendapati bahawa makanan atau minuman tertentu memburukkan simptom mereka. Anda mungkin mendapati ia berguna untuk menyimpan diari tentang apa yang anda makan dan minum untuk melihat sama ada sebarang makanan atau minuman menyebabkan gejala dan/atau kejang. Bagi pesakit yang mempunyai IC/PBS, makanan berasid mungkin merengsakan pundi kencing. Jika ini berlaku, doktor anda mungkin mengesyorkan mengambil antasid bersama makanan untuk mengurangkan jumlah asid yang masuk ke dalam air kencing. Anda juga mungkin ingin mengeluarkan makanan tertentu daripada diet anda, seperti:
- Alkohol
- Kafein
- Minuman berkarbonat
- coklat
- buah tomato
- Pemanis tiruan
-
Aktiviti fizikal: Senaman dan aktiviti fizikal boleh membantu melegakan simptom IC/PBS. Latihan boleh termasuk:
- berjalan
- Berbasikal
- Regangan lembut
- Mengurangkan tekanan: Tekanan boleh mencetuskan serangan dan gejala pada seseorang yang mempunyai IC/PBS. Mempelajari kaedah pengurangan tekanan dan memperuntukkan masa untuk berehat boleh menjadikan hidup dengan IC/PBS lebih mudah.
- Terapi fizikal: Otot pelvis menahan pundi kencing pada tempatnya dan membantu mengawal kencing. Melatih otot ini boleh membantu mengurangkan gejala IC/PBS. Doktor atau ahli terapi fizikal anda boleh membantu anda melakukan senaman ini dengan betul.
- Latihan semula pundi kencing: Seseorang yang mengalami sakit pundi kencing boleh membiasakan diri menggunakan bilik air sebaik sahaja dia berasa sakit atau mendesak, walaupun pundi kencing tidak penuh. Akibatnya, badannya mungkin terbiasa pergi ke bilik air dengan kerap. Latihan semula pundi kencing adalah rawatan untuk cuba mengatasi tabiat ini dengan membantu anda menahan air kencing untuk jangka masa yang lebih lama. Untuk menggunakan latihan semula pundi kencing, simpan diari tentang kekerapan anda membuang air kecil, dan kekerapan anda mempunyai keinginan untuk membuang air kecil. Gunakan diari untuk meningkatkan tempoh masa antara rehat bilik mandi secara beransur-ansur.
- Ubat oral: Pentosan polysulfate sodium (Elmiron®) ialah ubat yang diluluskan untuk merawat kesakitan IC. Ubat ini mungkin perlu diambil sehingga enam bulan sebelum sebarang peningkatan dapat dilihat. Ubat yang merawat pedih ulu hati boleh membantu simptom IC dengan mengurangkan jumlah asid yang dihasilkan oleh badan. Relaks otot boleh membantu melegakan gejala dengan mengekalkan pundi kencing daripada memerah pada masa yang salah. Antidepresan boleh digunakan untuk melegakan kesakitan pada pesakit dengan IC. Antidepresan trisiklik seperti amitriptyline (Elavil) telah ditunjukkan untuk meningkatkan kesakitan dan mengurangkan kerap kencing pada pesakit dengan IC. Ubat sakit narkotik tidak digunakan secara rutin untuk merawat kesakitan pada pesakit IC.
- Instillasi pundi kencing: Rawatan lain ialah mengisi pundi kencing dengan ubat cecair. Anda meletakkan kateter atau tiub kecil di dalam uretra dan mengisi pundi kencing dengan ubat.
- Regangan/hidrodistensi pundi kencing: Regangan pundi kencing atau hidrodistensi adalah prosedur yang dilakukan di dalam bilik pembedahan di bawah bius. Pundi kencing diisi dengan air steril untuk mengencerkan pundi kencing dan meningkatkan jumlah air kencing yang boleh anda tahan.
- Rangsangan saraf: Rangsangan saraf ialah rawatan yang membantu mengawal pundi kencing. Rawatan ini lebih membantu dalam mengurangkan kecemasan dan kekerapan kencing tetapi kadangkala boleh membantu dengan sakit pundi kencing/suprapubik.
- Pembedahan: Pembedahan untuk merawat IC/PBS digunakan sebagai pilihan terakhir. Pembedahan boleh membuang bahagian pundi kencing atau bahkan keseluruhan pundi kencing. Jika pesakit telah mencuba setiap pilihan rawatan lain dan kesakitan tidak dapat ditanggung, pembedahan boleh dipertimbangkan.
