Penjagaan paliatif ialah pendekatan rawatan yang kadangkala dikelirukan dengan penjagaan hospis. Walaupun ia mungkin terlibat dalam penjagaan hospis, skopnya jauh lebih luas, Penjagaan paliatif akhirnya bertujuan untuk melegakan simptom yang dikaitkan dengan penyakit serius sambil meningkatkan kualiti hidup seseorang—sama ada orang itu berada di penghujung hayatnya atau tidak.
Penjagaan paliatif melibatkan pasukan kesihatan khusus dan profesional bersekutu yang bekerjasama untuk menangani keperluan fizikal, emosi, praktikal dan rohani seseorang individu.
Artikel ini meneroka skop penjagaan yang terlibat dalam perkhidmatan penjagaan paliatif bersama-sama dengan jenis rawatan yang mungkin terlibat. Ia juga memperincikan bila penjagaan paliatif diperlukan, termasuk kriteria yang digunakan oleh profesional penjagaan kesihatan dan penanggung insurans kesihatan.
Skop Penjagaan
Matlamat utama penjagaan paliatif adalah untuk meningkatkan kualiti hidup seseorang apabila berhadapan dengan penyakit yang serius atau mengancam nyawa. Ia boleh bermula pada bila-bila masa semasa sakit dan disediakan bersama dengan rawatan kuratif.
Penjagaan paliatif tidak terhad kepada orang yang menerima penjagaan akhir hayat. Ia boleh ditawarkan kepada sesiapa sahaja yang penyakitnya mengurangkan kualiti hidup mereka, menjejaskan keupayaan mereka untuk berfungsi secara normal, atau meletakkan beban yang tidak sepatutnya kepada keluarga atau penjaga.
Skop penjagaan paliatif mungkin melibatkan:
- Memberi kelegaan daripada kesakitan dan/atau gejala penyakit
- Menyelaraskan penjagaan antara penyedia perubatan dan bukan perubatan
- Meminimumkan kesan sampingan daripada rawatan
- Menangani keperluan emosi, rohani, dan sosial individu
- Mengenal pasti dan menyokong keperluan keluarga atau penjaga
Penjagaan paliatif adalah berdasarkan keperluan individu, bukan diagnosis atau prognosis (pandangan) individu.
Pasukan Penjagaan Paliatif
Penjagaan paliatif biasanya dijalankan oleh sekumpulan profesional yang boleh menangani pelbagai kebimbangan. Ia mungkin ditawarkan oleh hospital, agensi penjagaan rumah, pusat rawatan kanser dan kemudahan penjagaan jangka panjang. Pasukan penjagaan mungkin termasuk:
- Doktor penjagaan paliatif
-
Jururawat dan pengamal jururawat
- Ahli farmasi
- Pekerja sosial
- ahli psikologi
- Pakar diet berdaftar
- Pendeta, rabbi, atau pemimpin rohani yang lain
- Ahli terapi (pekerjaan, pertuturan, fizikal, urutan, dll.)
Penjagaan paliatif adalah bidang perubatan khusus. Pensijilan lembaga untuk doktor dalam penjagaan paliatif adalah melalui Lembaga Kepakaran Perubatan Amerika (ABMS), manakala jururawat dan pengamal jururawat boleh mendapatkan pensijilan melalui beberapa organisasi kelayakan.
Akhirnya, ahli paling penting dalam pasukan penjagaan ialah anda. Penjagaan paliatif harus ditujukan untuk memenuhi matlamat dan keperluan peribadi anda. Adalah penting untuk menyatakan hasrat anda dan menggalakkan keluarga dan penjaga anda melakukan perkara yang sama.
Rawatan
Penjagaan paliatif bertujuan untuk meningkatkan kualiti hidup seseorang, dan itu termasuk lebih daripada kebimbangan fizikal mereka. Penjagaan paliatif ialah pendekatan holistik yang bertujuan untuk meredakan masalah emosi, sosial, praktikal dan rohani dengan baik.
Ini mungkin termasuk:
-
Masalah fizikal, seperti sakit, masalah tidur, kesukaran bernafas, hilang selera makan, sembelit, dan loya atau muntah.
-
Masalah emosi atau sosial, termasuk kemurungan, kebimbangan, isu keluarga, keletihan pengasuh dan kekurangan sokongan.
-
Masalah praktikal, termasuk insurans, kewangan, undang-undang, perumahan atau isu berkaitan pekerjaan
-
Isu rohani, termasuk keputusasaan dan kehilangan iman
Faedah penjagaan paliatif adalah banyak. Penjagaan paliatif bukan sahaja boleh meningkatkan kualiti hidup seseorang (serta keluarga mereka) tetapi juga boleh memanjangkan hayat seseorang.
Menurut ulasan yang diterbitkan dalam Journal of Family Practice, penjagaan paliatif yang digunakan pada orang dengan kanser paru-paru bukan sel kecil metastatik meningkatkan masa kelangsungan hidup dengan purata 24% berbanding mereka yang menerima penjagaan standard.
Rekap
Penjagaan paliatif biasanya ditadbir oleh pasukan profesional kesihatan perubatan dan bersekutu. Ia mengiktiraf bahawa orang yang mempunyai penyakit serius bukan sahaja mempunyai masalah perubatan untuk ditangani tetapi boleh mendapat manfaat apabila keperluan praktikal, emosi dan rohani mereka dipenuhi juga.
Kriteria dan Kelayakan
Dari segi sejarah, penjagaan paliatif digunakan pada penghidap kanser yang tidak boleh diubati dan sebahagian besarnya sinonim dengan penjagaan hospis. Dari masa ke masa, definisi telah berkembang dan meluas. Hari ini, penjagaan paliatif boleh digunakan untuk banyak keadaan yang serius atau mengancam nyawa, sama ada terminal atau bukan terminal.
Selain kanser, penjagaan paliatif boleh digunakan pada orang yang mengalami kegagalan jantung kongestif (CHF), penyakit pulmonari obstruktif kronik (COPD), strok, HIV/AIDS, penyakit buah pinggang lanjutan, penyakit hati lanjutan dan gangguan neurodegeneratif seperti penyakit Alzheimer. Penyakit Parkinson, multiple sclerosis (MS), dan amyotrophic lateral sclerosis (ALS).
Walaupun keputusan untuk meneruskan penjagaan paliatif sebahagian besarnya adalah keputusan individu, terdapat kriteria tertentu yang digunakan oleh profesional kesihatan untuk menilai keperluan untuk penjagaan tersebut. Menurut Center to Advance Palliative Care, kriteria boleh berbeza-beza berdasarkan siapa yang menilai pesakit.
Kategori kriteria termasuk:
-
Kriteria klinikal umum: Kriteria mungkin termasuk kemasukan ke hospital berganda, kemerosotan keupayaan untuk menjaga diri sendiri, penurunan berat badan yang teruk, penggunaan tiub penyusuan pada orang yang sakit teruk, simptom yang sukar dikawal dan kesusahan pesakit atau penjaga yang melampau.
-
Kriteria unit rawatan rapi (ICU): Kriteria mungkin termasuk dua lagi kemasukan ke ICU semasa kemasukan ke hospital yang sama, kegagalan berbilang organ, penggunaan ventilator yang berpanjangan dan kemasukan ke ICU dari rumah jagaan bagi orang yang mempunyai pelbagai masalah kesihatan (seperti demensia).
-
Kriteria bilik kecemasan (ER): Kriteria mungkin termasuk beberapa kemasukan ke hospital terdahulu untuk keadaan yang sama, pesakit penjagaan jangka panjang dengan perintah jangan resusitasi (DNR) dan orang yang sebelum ini mendaftar di hospis atau penjagaan kesihatan di rumah.
-
Kriteria onkologi (kanser): Kriteria mungkin termasuk status prestasi yang lemah (PS), kegagalan kemoterapi baris pertama atau kedua, metastasis tulang yang menyakitkan, metastasis otak yang progresif selepas radiasi, dan keperluan untuk pengurusan kesakitan intervensi.
Mungkin juga terdapat kriteria kelayakan untuk perlindungan insurans. Medicare, sebagai contoh, hanya meliputi penjagaan paliatif untuk keadaan tertentu. Tambahan pula, sementara Medicare Bahagian B meliputi perkhidmatan penjagaan paliatif tertentu (seperti yuran doktor), manfaat Medicare Bahagian A hanya boleh digunakan untuk penjagaan hospis.
Rekap
Penjagaan paliatif boleh digunakan pada banyak keadaan terminal atau bukan terminal. Kriteria untuk penjagaan boleh berbeza mengikut keadaan perubatan, status kesihatan seseorang atau sejarah kemasukan ke hospital, dan faktor lain. Syarikat insurans juga mungkin mempunyai kriteria untuk perlindungan.
Ringkasan
Penjagaan paliatif bertujuan untuk melegakan simptom dan meningkatkan kualiti hidup orang yang mempunyai penyakit serius atau mengancam nyawa. Ia mungkin disertakan sebagai sebahagian daripada penjagaan hospis, tetapi ia tidak sama dengan penjagaan hospis. Dengan penjagaan paliatif, anda masih boleh menerima penjagaan sama ada keadaan anda terminal atau tidak.
Penjagaan paliatif selalunya disampaikan oleh sekumpulan penyedia, termasuk profesional kesihatan perubatan dan bersekutu. Skop penjagaan bukan sahaja merangkumi perkhidmatan perubatan seperti kawalan sakit dan penjagaan pernafasan tetapi juga boleh menangani keperluan emosi, praktikal dan rohani seseorang.
Kriteria untuk perkhidmatan penjagaan paliatif boleh berbeza mengikut keadaan perubatan, status kesihatan individu dan faktor lain. Tetapi, ia akhirnya bertujuan untuk memberikan keselesaan kepada orang yang menghadapi pelbagai jenis penyakit yang teruk—dan bukan hanya kanser.
Jika doktor anda mengesyorkan penjagaan paliatif, ini tidak bermakna anda atau orang yang anda sayangi berada di penghujung hayat anda. Walaupun penjagaan paliatif mungkin sebahagian daripada penjagaan hospis, ia bukan penjagaan hospis. Matlamat penjagaan paliatif adalah untuk menjadikan kehidupan anda dan keluarga anda lebih baik, tanpa mengira jangka hayat atau sama ada keadaan anda boleh dirawat atau tidak boleh diubati.
Tambahan pula, jika anda mendaftar dalam penjagaan hospis tetapi kemudian berubah fikiran, anda boleh terus menerima penjagaan paliatif (walaupun mungkin terdapat had tertentu pada insurans). Jika anda tidak jelas mengapa penjagaan paliatif disyorkan, berbincang dengan doktor anda atau dapatkan pendapat kedua daripada pakar perubatan yang diperakui dalam penjagaan paliatif dan hospis.