Gambaran keseluruhan
Apakah keratoconus?
Kita melihat melalui kornea, yang merupakan bahagian tengah permukaan depan mata yang jelas. Kornea biasanya mempunyai bentuk bulat, seperti bola.
Walau bagaimanapun, kadangkala struktur kornea tidak cukup kuat untuk menahan bentuk bulat ini. Lama kelamaan, kelengkungan bulat normal permukaan mata boleh membonjol ke luar seperti kon. Keadaan ini dipanggil keratoconus.
Keratoconus biasanya dikesan pada tahun-tahun remaja atau 20-an, tetapi ia juga boleh bermula pada zaman kanak-kanak. Dalam sesetengah kes, keratoconus didiagnosis pada usia lanjut, tetapi biasanya hanya apabila ia ringan. Perubahan dalam bentuk kornea berlaku selama beberapa tahun, tetapi pada kadar yang lebih cepat pada pesakit yang lebih muda.
Keratoconus mengubah penglihatan dalam dua cara:
- Apabila kornea berubah daripada bentuk bola kepada bentuk kon, permukaan licin juga meledingkan. Perubahan ini dipanggil astigmatisme tidak teratur, yang tidak boleh diperbetulkan sepenuhnya dengan cermin mata.
- Apabila bahagian hadapan kornea semakin curam, mata menjadi lebih rabun (penglihatan yang kurang pada jarak; hanya objek berhampiran yang dapat dilihat dengan jelas). Akibatnya, orang itu mungkin memerlukan cermin mata baru lebih kerap.
Gejala dan Punca
Apakah gejala keratoconus?
Gejala utama keratoconus adalah seperti berikut:
- Penglihatan pada satu atau kedua-dua mata secara beransur-ansur menjadi lebih teruk, biasanya pada akhir remaja.
- Orang itu mungkin mempunyai penglihatan berganda apabila melihat dengan hanya sebelah mata, walaupun dengan cermin mata.
- Lampu terang kelihatan seperti mempunyai lingkaran cahaya di sekelilingnya.
Seseorang yang mempunyai keratoconus akan menyedari bahawa penglihatannya perlahan-lahan menjadi herot. Perubahan boleh berakhir pada bila-bila masa, atau ia boleh berterusan selama beberapa tahun. Dalam kebanyakan orang yang mempunyai keratoconus, kedua-dua mata akhirnya terjejas.
Mengapa orang mendapat keratoconus?
Penyebab keratoconus sebahagian besarnya tidak diketahui. Sesetengah kajian mendapati bahawa keratoconus berjalan dalam keluarga, dan ia berlaku lebih kerap pada orang yang mempunyai keadaan perubatan tertentu. Tetapi dalam kebanyakan kes, tiada kecederaan mata atau penyakit yang menjelaskan mengapa mata mula berubah. Pesakit dengan keratoconus cenderung menggosok mata mereka dengan banyak, yang boleh menyebabkan keadaan itu berkembang dengan lebih cepat.
Diagnosis dan Ujian
Bagaimanakah keratoconus didiagnosis?
Untuk membuat diagnosis keratoconus, doktor mesti mengukur kelengkungan kornea. Beberapa ujian berbeza boleh dilakukan untuk membuat diagnosis. Ujian yang paling kerap digunakan dipanggil topografi. Topografi mengukur kelengkungan permukaan mata dan mencipta “peta” berwarna kornea. Keratoconus menyebabkan perubahan yang sangat tersendiri dalam penampilan peta ini, yang membolehkan doktor membuat diagnosis.
Terdapat teknologi baru yang mungkin membolehkan keratoconus ditemui lebih awal, walaupun sebelum perubahan pada topografi. Pakar bedah laser biasan akan sering melakukan ujian ini sebelum menawarkan pembedahan penglihatan laser kerana pesakit dengan tanda keratoconus bukan calon untuk LASIK dan kebanyakan bentuk pembetulan penglihatan laser yang lain.
Pengurusan dan Rawatan
Bolehkah keratoconus merosakkan penglihatan?
Keratokonus yang tidak dirawat boleh menyebabkan kehilangan penglihatan kekal. Perubahan pada kornea menyukarkan mata untuk fokus dengan atau tanpa cermin mata atau kanta sentuh lembut standard.
Keratoconus boleh berbahaya jika pembedahan pembetulan penglihatan laser seperti LASIK dilakukan pada mata, kerana ia boleh memburukkan lagi keadaan. Sesiapa yang mempunyai tahap keratoconus walaupun sedikit tidak seharusnya menjalani pembedahan pembetulan penglihatan laser, melainkan disyorkan oleh doktor dalam keadaan yang sangat khusus.
Bagaimanakah keratoconus dirawat?
Terdapat beberapa kaedah untuk merawat keratoconus, bergantung kepada betapa teruk keadaannya. Pada peringkat awal penyakit, penglihatan boleh diperbetulkan dengan cermin mata biasa atau kanta sentuh lembut.
Apabila keratoconus menjadi lebih teruk, penglihatan mungkin tidak lagi boleh dibetulkan dengan cermin mata kerana jumlah astigmatisme yang tidak teratur, dan oleh itu pesakit mungkin perlu sesuai dengan jenis kanta sentuh keras khas.
Bagi sesetengah pesakit, penyakit ini mungkin meningkat ke peringkat di mana mereka tidak mempunyai penglihatan yang boleh diterima walaupun dengan cermin mata atau kanta sentuh. Pada ketika ini, doktor mungkin mengesyorkan pemindahan kornea, iaitu prosedur pembedahan untuk menggantikan kornea dengan kornea daripada penderma.
Dua rawatan tambahan untuk keratoconus ialah segmen cincin yang boleh ditanam (sering dirujuk sebagai INTACS) dan pemautan silang kornea:
- Segmen cincin yang boleh ditanam ialah peranti kecil yang dimasukkan ke dalam kornea untuk meningkatkan penglihatan atau memudahkan pesakit yang mempunyai kanta sentuh. Dalam prosedur ini, yang dilakukan di bawah anestesia tempatan (mata pesakit mati rasa dengan titisan), doktor mencipta saluran dalam kornea dan memasukkan cincin ke dalam saluran ini. Cincin membantu meratakan kornea dan membetulkan sebahagian bentuk kon yang disebabkan oleh keratoconus.
- Pautan silang kornea menggunakan rawatan cahaya ultraviolet yang mungkin melambatkan atau menghentikan keratoconus daripada menjadi lebih teruk. Dalam prosedur ini, pesakit juga menerima anestesia tempatan. Titisan ubat yang mengandungi riboflavin (vitamin B2) dimasukkan ke dalam mata sehingga 30 minit. Mata kemudiannya terdedah kepada cahaya ultraviolet sehingga 30 minit. Prosedur pemautan silang kornea direka untuk mengukuhkan ikatan antara gentian kolagen kornea dan protein di sekelilingnya, yang boleh membantu mengekalkan kornea daripada curam.
Tidak semua pesakit dengan keratoconus adalah calon untuk rawatan ini. Doktor anda boleh membantu memutuskan mana, jika ada, rawatan ini boleh membantu anda.
Adakah pesakit dengan keratoconus memerlukan pembedahan?
Ramai pesakit dengan keratoconus tidak akan memerlukan pemindahan kornea. Pautan silang kornea adalah kemajuan besar dalam memperlahankan atau menghentikan keratoconus, dan rawatan adalah penting untuk dipertimbangkan terutamanya pada pesakit muda dengan bukti keratoconus supaya kehilangan penglihatan dapat diminimumkan.
Dalam kes di mana penglihatan tidak lagi boleh diperbetulkan dengan cermin mata atau kanta sentuh, pembedahan mungkin disyorkan. Pesakit keratoconus biasanya mengalami penglihatan yang lebih baik dengan pembedahan pemindahan kornea, walaupun mungkin mengambil masa lebih daripada setahun untuk penglihatan menjadi stabil dan untuk pesakit mendapat manfaat daripada cermin mata atau kanta sentuh baharu. Sesetengah pesakit masih memerlukan kanta sentuh khusus selepas pemindahan kornea mereka untuk mendapatkan penglihatan terbaik mereka.
