Interaksi antara kembar seharusnya menjadi salah satu kegembiraan besar dalam berbilang keibubapaan. Bayangkan… dua kanak-kanak kecil yang comel, tersenyum dan ketawa, bermain dan berkongsi mainan, rakan terbina dalam. Walau bagaimanapun, ibu bapa kepada kembar tahu bahawa interaksi kembar tidak selalunya begitu menyenangkan dan manis. Walaupun terdapat banyak momen comel, terdapat juga banyak pergaduhan dan pertengkaran ketika pasangan kembar bersaing untuk mendapatkan ruang, mainan dan perhatian ibu bapa. Dan selalunya, salah satu aspek yang paling tidak menyenangkan dalam interaksi kembar adalah insiden gigitan kembar.
Tidak jarang bayi dan kanak-kanak menggigit.Mereka mungkin menggigit sesuatu, seperti perabot atau mainan, tetapi kadangkala mereka juga menggigit orang lain. Walaupun ibu bapa, adik-beradik dan teman jagaan harian adalah mangsa biasa, bilangan gandaan mungkin menjadi sasaran yang kerap untuk gigitan satu sama lain. Kerana mereka menghabiskan begitu banyak masa bersama dan selalunya berada dalam jarak yang dekat, adalah perkara biasa bagi kembar untuk menggigit satu sama lain.
Kenapa Kembar Gigit
Antara umur satu hingga tiga tahun, ramai kanak-kanak akan terlibat dalam menggigit. Walaupun ia paling biasa berlaku pada kanak-kanak kecil, bayi yang lebih muda dan kanak-kanak yang lebih tua juga mungkin menggigit.
Terdapat pelbagai sebab mengapa kanak-kanak menggigit. Kadang-kadang ada sebab fizikal. Dengan mulut yang penuh dengan gigi dan gusi yang sakit, menggigit boleh memberikan sedikit kelegaan fizikal daripada tumbuh gigi. Malangnya, sasaran menggigit boleh menjadi orang lain, bukannya mainan tumbuh gigi atau produk lain yang akan memberikan kelegaan. Satu lagi sebab bayi dan kanak-kanak menggigit ialah mulut mereka adalah alat penting untuk penerokaan, dan kadangkala penerokaan itu termasuk menggigit barang.
Dalam kes lain, gigitan berlaku kerana sebab emosi. Tidak mempunyai kemahiran komunikasi untuk menyatakan kekecewaan, kemarahan atau kerengsaan, seorang kanak-kanak kecil berusaha untuk melepaskan perasaan mereka dengan gigitan. Menggigit juga boleh menjadi helah untuk perhatian. Walaupun hasilnya adalah perhatian negatif, seorang penggigit menghantar mesej, “Hei, lihat saya! Saya di sini! Fokus pada saya!”
Anak kecil mungkin menggigit hanya kerana mereka tidak faham bahawa menggigit itu menyakitkan. Secara kognitif, mereka tidak membuat perkaitan antara apa yang kelihatan seperti tindakan fizikal semula jadi dan tindak balas yang menyakitkan daripada sasaran mereka.
Petua Hentikan Anak Kembar Daripada Menggigit
Sekarang setelah kita mengenali beberapa sebab untuk menggigit, mari kita periksa beberapa strategi untuk menamatkan tingkah laku.Menggigit adalah tingkah laku yang tidak boleh diterima. Gigitan menyakitkan, dan luka gigitan berisiko dijangkiti. Kanak-kanak yang menggigit boleh diasingkan daripada situasi sosial atau dibuang dari pusat jagaan harian, taska atau sekolah.
Tentukan sebab dan sediakan alternatif. Adakah anak anda tumbuh gigi? Cari tanda-tanda: terliur; ruam atau kemerahan di sekitar mulut; najis longgar, batuk; sakit, gusi meradang. Jika kembar anda menggigit kerana tumbuh gigi, tawarkan cincin tumbuh gigi atau mainan yang memberikan keselesaan.
Balas dengan sewajarnya. Jangan memberi ganjaran kepada tingkah laku menggigit dengan perhatian yang akan menggalakkan anak anda dalam apa cara sekalipun. Elakkan ketawa atau sebarang tanda persetujuan. Bertindak segera dengan tegas berkata, “Tidak! Kami tidak menggigit.” Bergantung pada umur kanak-kanak, jelaskan bahawa menggigit menyakitkan orang yang digigit. Cipta peluang untuk empati dengan menggalakkan penggigit untuk menghiburkan mangsa dan meminta maaf kerana menyakiti mereka.
Tamat masa dan pengasingan boleh menjadi berkesan. Asingkan penggigit daripada situasi, dan daripada mangsanya. Bagi kembar, berpisah boleh menjadi cara disiplin yang sangat cekap. Atas sebab tertentu, walaupun mereka sangat bergaduh, pasangan kembar dan berganda akan menyekat tingkah laku mereka untuk kekal bersama.
Galakkan penggunaan perkataan. Sekali lagi, pendekatan bergantung pada umur dan keupayaan kanak-kanak. Bayi dan kanak-kanak kecil tidak akan mempunyai keupayaan untuk memahami akibat daripada tingkah laku menggigit mereka. Tetapi anda boleh melibatkan kanak-kanak yang lebih tua dalam perbualan tentang penggunaan perkataan untuk meluahkan perasaan atau untuk mendapatkan apa yang mereka mahukan.
Contohi tingkah laku yang baik. Jangan main gigit, love bite, atau pura-pura menggigit. Mungkin sukar bagi kanak-kanak kecil untuk membezakan antara tingkah laku mereka dan menggigit penuh kasih sayang.
Berusaha untuk memberikan perhatian individu berganda anda. Sukar untuk menyebarkan perhatian dan kasih sayang di kalangan berbilang kanak-kanak, terutamanya apabila ibu bapa sibuk memenuhi setiap keperluan mereka. Tetapi penggigit yang mencari perhatian dan kasih sayang mungkin memerlukan sedikit TLC tambahan. Jadikan kebiasaan untuk menghabiskan satu pada satu masa dengan setiap gandaan.
Jika tingkah laku menggigit berterusan, berbincang dengan pakar pediatrik anda tentang strategi tambahan untuk pengurusan tingkah laku. Dan bersabarlah. Seperti banyak isu lain, ini juga akan berlalu. Apabila kemahiran kognitif dan komunikasi mereka meningkat, kebanyakan kanak-kanak berhenti menggigit dan memihak kepada tingkah laku sosial yang lebih boleh diterima.