Artikel ini adalah sebahagian daripada Health Divide: HIV, destinasi dalam siri Health Divide kami.
HIV biasanya diterangkan dalam fasa di mana gejala tertentu lebih berkemungkinan untuk berkembang. Seperti perjalanan keadaan itu sendiri, simptomnya tidak sama untuk semua orang. Sesetengah gejala mungkin berkembang lebih awal atau lewat daripada yang lain atau tidak sama sekali.
Tahap akut HIV boleh bertahan selama kira-kira dua hingga empat minggu, selepas itu gejala akan hilang secara spontan apabila badan membawa HIV terkawal. Kehadiran HIV dalam badan tidak hilang sebaliknya bergerak ke fasa seterusnya, dikenali sebagai kependaman klinikal.
Sesetengah simptom mungkin akibat langsung daripada pendedahan HIV, manakala yang lain, terutamanya yang berada di peringkat akhir, disebabkan apabila kemusnahan sistem imun menyebabkan tubuh terdedah kepada keadaan oportunistik.
Dalam beberapa peringkat awal pendedahan HIV, seseorang mungkin tidak bergejala sepenuhnya (tanpa gejala) walaupun sistem imun rosak secara berperingkat. Beberapa keadaan oportunistik yang paling serius dan berpotensi mengancam nyawa boleh berlaku apabila pertahanan imun terjejas sepenuhnya.
HIV tidak sama dalam populasi orang yang dijangkitinya. Oleh kerana lebih sedikit orang kulit hitam dengan HIV menerima penjagaan khusus HIV berbanding mereka yang hidup dengan HIV secara umum (63% berbanding 66%), lebih sedikit yang boleh mencapai penindasan virus sepenuhnya semasa menjalani rawatan (51% berbanding 57%). Ini menyebabkan orang kulit hitam berisiko lebih besar untuk mengalami keadaan oportunistik dan mati.
HIV dalam Kalangan Orang Kulit Hitam di AS
Orang kulit hitam yang menghidap HIV di Amerika Syarikat mempunyai risiko kematian lapan kali ganda lebih besar berbanding dengan orang kulit putih dengan HIV (19.8 setiap 100,000 berbanding 2.9 setiap 100,000). Dan ini, walaupun fakta bahawa orang kulit hitam tidak kurang berkemungkinan untuk didiagnosis semasa pendedahan HIV peringkat akhir berbanding orang kulit putih.
Peringkat 1: Pendedahan Utama (HIV Akut)
Peringkat 1 ialah fasa apabila HIV memasuki badan, dan sistem imun melancarkan pertahanan barisan hadapannya. Juga dikenali sebagai HIV akut, HIV primer, serokonversi akut, atau sindrom retroviral akut, tahap 1 dicirikan oleh usaha badan untuk mengawal HIV.
Dalam memerangi virus, sistem imun akan mengeluarkan bahan kimia yang mencetuskan tindak balas keradangan seluruh badan. Ini boleh membawa kepada simptom seperti selesema dalam 2 daripada setiap 3 orang yang baru terdedah, biasanya dalam masa dua hingga empat minggu.
Gejala HIV akut termasuk:
- Demam
- menggigil
- sakit kepala
- Sakit tekak
- Keletihan
- Sakit otot dan sendi
- Berpeluh malam
- Nodus limfa bengkak
- Ulser mulut
Satu daripada 5 orang juga mungkin mengalami “ruam HIV” dengan kawasan kulit yang terangkat dan kemerahan ditutupi dengan benjolan kecil seperti jerawat. Ruam selalunya akan menjejaskan bahagian atas badan dan mungkin disertai dengan ulser mulut dan alat kelamin.
Tahap akut HIV boleh bertahan selama sekitar dua hingga empat minggu, selepas itu gejala akan hilang secara spontan apabila badan mengawalnya. Kehadiran HIV tidak hilang sebaliknya bergerak ke fasa seterusnya yang dikenali sebagai kependaman klinikal.
HIV dalam Kalangan MSM Hitam dan Orang Trans (Terutamanya Wanita Trans)
Tanda-tanda HIV akut adalah sama untuk semua orang, tidak kira bangsa atau jantina mereka. Dengan itu, orang kulit hitam dan lelaki yang melakukan hubungan seks dengan lelaki (MSM) menyumbang bahagian terbesar dalam diagnosis HIV baharu. Orang trans hitam, dengan penekanan pada wanita trans Hitam dan orang feminin, juga mempunyai peluang yang lebih tinggi untuk ujian positif HIV berbanding populasi umum. Kajian menunjukkan stigma, kekurangan akses kepada penjagaan kesihatan, dan diskriminasi menyumbang kepada kadar diagnosis yang tinggi dalam populasi ini. Laporan telah menunjukkan 62% wanita trans Hitam di Amerika Syarikat hidup dengan HIV. Komuniti trans Hitam pada umumnya, termasuk orang transmaskulin Hitam, menguji HIV positif pada kadar yang lebih tinggi daripada populasi yang lebih luas. Kira-kira 30% daripada semua kes baharu adalah dalam kalangan MSM Hitam yang mempunyai peluang tidak kurang daripada 50/50 untuk mendapat HIV sepanjang hayat mereka.
Peringkat 2: Latensi Klinikal (HIV Kronik)
Peringkat 2 ialah apabila simptom akut telah hilang sebahagian besarnya, dan HIV akan berterusan tetapi menjadi kurang aktif. walaupun limfadenopati (nodus limfa bengkak) mungkin berterusan selama berbulan-bulan selepas pendedahan awal, peringkat perkembangan HIV ini sebahagian besarnya tanpa gejala.
Juga dikenali sebagai kependaman klinikal atau HIV kronik, peringkat 2 dicirikan oleh pemusnahan beransur-ansur sel imun, dipanggil sel T CD4, dan peningkatan beransur-ansur dalam bilangan virus dalam badan, seperti yang diukur oleh beban virus. Pusat Kawalan dan Pencegahan Penyakit (CDC) secara meluas mentakrifkan peringkat kronik HIV sebagai kiraan CD4 antara 499 dan 200.
Tanpa rawatan, fasa kronik boleh bertahan selama sekitar 10 tahun, di mana mungkin terdapat beberapa gejala yang ketara. Tetapi, apabila kiraan CD4 terus menurun, pelbagai keadaan oportunistik yang semakin meluas boleh berkembang, sama ada biasa dan tidak biasa.
Semasa peringkat ini, gejala, jika ada, secara amnya berkaitan dengan keadaan ini, yang boleh termasuk:
- Sariawan mulut
- Herpes genital
-
Cirit-birit yang berkaitan dengan HIV
- Pneumonia bakteria
-
Kayap
Perkembangan HIV
Perkembangan HIV tidak sama untuk semua orang. Bagi sesetengah orang, tempoh kependaman klinikal mungkin hanya bertahan selama dua tahun. Walaupun terdapat banyak sebab untuk ini, termasuk genetik seseorang, faktor sosial seperti kemiskinan dan kekurangan akses kepada penjagaan kesihatan juga memainkan peranan.
Kajian mencadangkan bahawa status sosioekonomi yang rendah dikaitkan dengan status imun yang lebih lemah pada penghidap HIV seperti yang diukur dengan kiraan CD4. Kiraan CD4 yang rendah pada masa diagnosis, seterusnya, dikaitkan dengan perkembangan HIV yang lebih cepat.
HIV dan Kemiskinan dalam Komuniti Hitam dan Latin
Menurut CDC, kadar kemiskinan di kalangan orang yang hidup dengan HIV dalam komuniti Latin dan Hitam bandar adalah empat dan 19 kali lebih tinggi, masing-masing daripada rakan kulit putih mereka. Ini diterjemahkan kepada perkembangan penyakit yang lebih cepat dan masa hidup yang lebih lemah pada orang kulit berwarna.
Peringkat 3: HIV Bergejala (AIDS)
Peringkat 3 ialah fasa di mana sistem imun telah terjejas dan tidak dapat mempertahankan dirinya daripada pelbagai keadaan oportunistik yang serius yang semakin berkembang. Juga dikenali sebagai AIDS (acquired immune deficiency syndrome), peringkat 3 ditakrifkan oleh CDC sebagai mempunyai kiraan CD4 di bawah 200 atau kehadiran keadaan yang menentukan AIDS.
Keadaan yang menentukan AIDS ialah keadaan yang berlaku dalam keadaan HIV lanjutan dan jarang dilihat pada orang yang mempunyai sistem imun yang utuh. Sesetengah jangkitan, seperti tuberkulosis, boleh berlaku pada kiraan CD4 dengan baik melebihi 200, tetapi kebanyakannya berlaku apabila kiraan CD4 turun di bawah 200.
Sebaliknya, adalah mungkin untuk mempunyai CD4 di bawah 200 dan tiada keadaan yang menentukan AIDS. Walaupun begitu, langkah agresif akan diambil untuk mengelakkannya daripada berlaku. Ini termasuk memulakan terapi antiretroviral jika anda belum melakukannya dan, jika perlu, mengambil ubat profilaksis (pencegahan) khusus penyakit.
Gejala pada peringkat ini terutamanya berkaitan dengan keadaan oportunistik, walaupun sesetengahnya, seperti demensia AIDS, adalah disebabkan oleh akibat HIV jangka panjang yang tidak dirawat. Yang lain hanya dianggap mentakrifkan AIDS jika ia berulang, disebarkan (tersebar secara meluas), atau invasif (merebak di luar tapak asalnya).
Terdapat 27 keadaan yang diklasifikasikan sebagai penentu AIDS oleh CDC:
-
Jangkitan bakteria, berbilang atau berulang
-
Kandidiasis bronkus, trakea, atau paru-paru
- Candidiasis esofagus
-
Kanser serviks (invasif)
-
Coccidioidomycosis, disebarkan
-
Cryptococcosis, muncul di luar paru-paru
-
Cryptosporidiosis, usus kronik selama lebih daripada satu bulan
-
Cytomegalovirus dengan kehilangan penglihatan
-
Penyakit sitomegalovirus (selain daripada di hati, limpa, atau nodus limfa)
-
Encephalopathy, berkaitan HIV (juga dikenali sebagai kompleks demensia AIDS)
-
Herpes simplex virus (HSV), bertahan lebih lama daripada sebulan atau muncul di kawasan selain kulit
-
Histoplasmosis, disebarkan
- sarkoma Kaposi
- Pneumonia interstitial limfoid atau kompleks hiperplasia limfoid pulmonari
- Limfoma Burkitt
- Limfoma imunoblastik
-
Limfoma utama otak
-
Kompleks Mycobacterium avium, disebarkan
-
Mycobacterium tuberculosis di mana-mana tapak di dalam atau di luar paru-paru
-
Mycobacterium atau spesies yang serupa, tersebar di luar paru-paru
- Pneumocystis pneumonia
-
Pneumonia, berulang
- Leukoencephalopathy multifokal progresif (PML)
-
Salmonella septikemia, berulang
-
Toksoplasmosis otak
- Tuberkulosis (TB)
-
Sindrom pembaziran
Diagnosis AIDS di Kalangan Orang Kulit Hitam
Disebabkan oleh ketidaksamaan kesihatan dan faktor lain, orang kulit hitam yang menghidap HIV adalah lebih daripada 10 kali lebih berkemungkinan untuk mendapat AIDS daripada orang kulit putih dan tiga kali lebih berkemungkinan daripada orang Latinx.
Mengetahui simptom HIV boleh membantu anda mendapatkan diagnosis dan rawatan tepat pada masanya. Tetapi, gejala sahaja tidak sepatutnya menjadi alasan untuk anda mendapatkan ujian.
Jika anda mengesyaki bahawa anda telah terdedah kepada HIV, sama ada sekarang atau bila-bila masa dahulu, berjumpa dengan pembekal penjagaan kesihatan anda dan minta untuk menjalani ujian. Oleh kerana terdapat rawatan hari ini yang boleh membantu anda menjalani kehidupan yang panjang dan sihat, CDC mengesyorkan ujian HIV sekurang-kurangnya sekali untuk semua orang berumur 13 hingga 64 tahun sebagai sebahagian daripada penjagaan perubatan rutin.
Dengan berbuat demikian, anda bukan sahaja melindungi kesihatan jangka panjang anda tetapi orang lain di sekeliling anda.