Jenis Pembedahan & Prosedur Epilepsi

Gambaran keseluruhan

Apakah pembedahan epilepsi?

Pembedahan epilepsi adalah operasi otak untuk mengawal sawan epilepsi. Terdapat pelbagai jenis pembedahan untuk pelbagai jenis epilepsi.

Dalam pembedahan epilepsi, pakar bedah membuang bahagian otak yang tidak normal yang menyebabkan sawan. Tumor otak, keabnormalan vaskular (salur darah), strok lama dan ketidakteraturan kongenital (warisan) mungkin juga dirawat jika dipercayai menyebabkan sawan.

Siapakah calon untuk pembedahan epilepsi?

Secara umum, pembedahan epilepsi boleh dipertimbangkan pada orang dari sebarang umur. Calon terbaik untuk pembedahan epilepsi ialah:

• Orang yang mengalami sawan epilepsi yang tidak dapat dikawal dengan memuaskan dengan ubat-ubatan, dan kehidupan mereka akan bertambah baik jika sawan dikawal. (Takrifan kawalan “memuaskan” adalah berbeza untuk setiap orang.)
• Orang yang mengalami kelainan otak yang boleh dikenal pasti sebagai punca sawan. Sesetengah keabnormalan seperti tumor otak mungkin memerlukan pembedahan walaupun sawan dikawal dengan baik dengan ubat.

Apakah jenis pembedahan dan prosedur yang dipertimbangkan?

Pembedahan resektif fokus dilakukan pada orang yang mengalami epilepsi separa, di mana sawan timbul dari bahagian kecil otak. Epilepsi separa mungkin disebabkan oleh parut sejak lahir, kecederaan atau trauma kepala, tumor otak, kecacatan vaskular arteriovenous (kekusutan saluran darah yang mengakibatkan hubungan kurang daripada normal antara kapilari), jangkitan, atau perkembangan otak yang tidak normal.

Dalam pembedahan resektif fokus, sebahagian kecil otak dikeluarkan untuk mengekalkan fungsi neurologi yang penting seperti pergerakan, sensasi (perasaan), pertuturan, dan ingatan. Lokasi yang paling biasa pembedahan ini adalah di lobus temporal (di bawah kuil).

Hemispherectomy dilakukan pada orang yang mempunyai kelainan pada satu hemisfera (sebelah) otak. Keadaan seperti penyakit Sturge-Weber, ensefalitis Rasmussen, hemimegalencephaly, atau strok perinatal boleh mencederakan kawasan yang besar pada sebelah otak sahaja. Orang yang mengalami gangguan ini biasanya mempunyai masalah neurologi yang teruk, seperti lumpuh dan kehilangan rasa pada sebelah badan. Dengan prosedur ini, sebahagian daripada otak yang rosak dikeluarkan, dan seluruh hemisfera terputus dari bahagian “baik” otak untuk mengelakkan sawan daripada merebak.

Callosotomy melibatkan pemotongan sebahagian daripada corpus callosum, satu berkas besar gentian saraf yang menghubungkan kedua-dua belah otak. Matlamatnya adalah untuk mengelakkan sawan daripada merebak dari satu bahagian otak ke bahagian lain. Callosotomy biasanya dilakukan pada orang yang mengalami sawan tonik umum yang teruk (kaku) atau atonik (lemas) yang menyebabkan jatuh dan kecederaan (“serangan jatuh”).

Kemasukan elektrod subdural melibatkan meletakkan elektrod secara langsung bersentuhan dengan otak untuk menentukan dengan lebih tepat kawasan otak yang menyebabkan sawan. Mereka juga boleh digunakan untuk merangsang tisu otak yang mendasari, dan mengesahkan kehadiran korteks yang menyokong fungsi motor atau bahasa yang penting. Teknik ini amat berguna pada pesakit yang mempunyai epilepsi yang sukar dikawal (degil) dari segi perubatan dan memerlukan pemetaan otak berfungsi sebagai tambahan kepada maklumat permulaan sawan.

Stereoelectroencephalography (SEEG) ialah kaedah “kurang invasif” untuk memetakan sawan di mana probe rakaman nipis diletakkan dengan tepat ke kawasan dalam dalam otak. Pesakit biasanya mempunyai beberapa kajian sebelum probe diletakkan, termasuk MRI, imbasan PET, dan magnetoencephalogram (MEG). Teknik ini membolehkan pemetaan selamat, tepat dan tiga dimensi aktiviti rampasan di kawasan otak yang tidak dapat dilihat dengan teknik pemetaan lain. Ia amat berguna untuk pesakit yang memerlukan rakaman dari kawasan dalam otak dan pada pesakit dengan MRI “normal”.

Rangsangan saraf vagal melibatkan meletakkan elektrod pada saraf vagus kiri dan penjana di bawah kulit di atas dada kiri. Peranti ini kemudiannya diprogramkan untuk menghantar impuls elektrik berkala ke saraf vagus, yang kemudiannya dihantar melalui batang otak ke korteks serebrum. Peranti ini boleh mengurangkan sawan dalam kira-kira 40 hingga 50 peratus pesakit. Ia biasanya bertujuan sebagai pilihan untuk pesakit yang tidak boleh menjalani pembedahan resektif.

Rangsangan saraf responsif ialah teknik penyiasatan yang sedang dikaji di Klinik Cleveland. Rawatan ini mengenal pasti aktiviti sawan dengan elektrod dan komputer yang ditanam di dalam otak pesakit. Sebaik sahaja sawan berlaku, peranti melepaskan impuls elektrik ke kawasan otak yang bertanggungjawab untuk sawan.