Bagaimana Permainan Video Ganas Boleh “Mengajar” Keagresifan
Jika anda ibu bapa yang mempunyai anak di rumah, kemungkinan besar anda sudah biasa dengan soalan “membenarkan atau tidak membenarkan”: dilema besar yang dihadapi ibu bapa apabila memutuskan sama ada mereka harus membiarkan anak-anak mereka bermain permainan video ganas.
Terdapat banyak perdebatan mengenai isu bagaimana pendedahan kepada permainan video ganas dan kandungan media ganas lain, seperti dalam filem dan rancangan TV, mempengaruhi kanak-kanak.
Banyak kajian menunjukkan bahawa keganasan dalam media mungkin menjadi faktor risiko untuk perkembangan keagresifan dalam sesetengah kanak-kanak, mengurangkan mengambil berat tentang orang lain, meningkatkan tingkah laku konfrontasi dan mengganggu, dan tingkah laku antisosial yang lain.
Kebanyakan penyelidik mengatakan bahawa bermain permainan video ganas tidak mungkin menyebabkan kanak-kanak yang tiada faktor risiko lain untuk keganasan bertukar menjadi seseorang yang sangat ganas dan membahayakan orang lain. Namun begitu, salah satu hujah terbaik untuk mengehadkan pendedahan semua kanak-kanak kepada kandungan media ganas, tanpa mengira latar belakang peribadi mereka, datang daripada kajian terbaru yang diterbitkan dalam JAMA Pediatrics.
Kesan Permainan Video Ganas: Apa yang Ditunjukkan oleh Kajian
Kajian itu diketuai oleh Douglas Gentile, PhD, seorang profesor psikologi bersekutu di Iowa State University dan pakar terkenal mengenai kesan media terhadap kanak-kanak dan orang dewasa. Ia menunjukkan bahawa kanak-kanak yang berulang kali bermain permainan video ganas belajar untuk berfikir dengan cara yang agresif yang akhirnya boleh mempengaruhi tingkah laku mereka.
Untuk kajian itu, penyelidik menjejaki lebih daripada 3,000 kanak-kanak dalam gred ke-3, ke-4, ke-7 dan ke-8 selama 3 tahun.
Penyelidik mendapati bahawa, dari masa ke masa, bermain permainan video ganas menyebabkan kanak-kanak berfikir dengan lebih agresif dan berkelakuan lebih agresif.
“Kanak-kanak mengubah cara mereka berfikir” selepas pendedahan jangka panjang kepada permainan video ganas, kata Dr. Gentile. Dia menjelaskan bahawa ini boleh membawa kepada perubahan dalam kedua-dua pemikiran dan tingkah laku: “Mereka menghabiskan banyak masa mencari musuh dan bertindak balas dengan cepat terhadap pencerobohan.”
Sebagai contoh, kanak-kanak yang kerap terlibat dalam fantasi ganas dalam dunia permainan video mungkin lebih cenderung untuk berfikir, berkata atau melakukan sesuatu yang agresif atau tidak baik jika dia dilanggar secara tidak sengaja oleh seseorang di lorong di sekolah.
“Tubuh melayannya seperti pertarungan sebenar,” kata Dr. Gentile.
Bagaimana “Melatih” Keagresifan Dengan Permainan Video Mengajar Keagresifan Kehidupan Sebenar
Sama ada alat muzik, rutin tarian atau gerakan Taekwondo, kanak-kanak berlatih aktiviti berulang kali supaya mereka boleh mempersembahkannya dengan lebih baik dan lebih baik. Mereka membangunkan ingatan otot untuk aktiviti dan menjadi lebih mahir pada mereka secara fizikal dan kognitif.
Begitu juga, kata Dr. Gentile, pendedahan berulang kepada kandungan ganas atau tidak sesuai boleh menyediakan tetapan untuk “mengamalkan” tingkah laku ganas sehingga kanak-kanak belajar cara melakukannya dengan baik.
“Apa yang kita bincangkan ialah belajar,” kata Dr. Gentile. “Itu benar untuk media yang agresif atau tidak agresif.”
Bagaimana pula dengan Pendedahan kepada Kandungan Tanpa Keganasan? Dalam penyelidikan terdahulu, Dr. Gentile mendapati bahawa permainan video, rancangan TV, filem dan kandungan lain yang menggambarkan watak sebagai suka menolong, baik hati dan bekerjasama mempunyai pengaruh positif terhadap tingkah laku kanak-kanak.(Ingat semua pelajaran positif yang kami pelajari semasa kanak-kanak menonton Sesame Street?)
Dalam erti kata lain, mengambil berat dan berkongsi, seperti pencerobohan dan keganasan, boleh diamalkan dan dipelajari juga.
“Apa yang boleh saya, sebagai ibu bapa, buat?”
Lebih daripada 90% kanak-kanak dianggap bermain permainan video, jadi anda tidak boleh mengharapkan untuk memulihkan keadaan.Perkara yang boleh anda lakukan ialah melibatkan diri lebih dalam perkara yang dilihat dan dilakukan oleh anak anda. Matlamat anda: untuk meminimumkan pendedahan kepada kandungan ganas dan condongkan aktiviti anak anda ke arah pengaruh positif seberapa banyak yang anda boleh.