Gambaran Keseluruhan Tidak Bersekolah

Apabila bercakap tentang sekolah di Amerika Syarikat, majoriti orang menggemari model sekolah tradisional. Bukan sahaja idea untuk tidak bersekolah benar-benar asing kepada mereka, tetapi ia juga merupakan konsep yang menakutkan. Mereka berjuang untuk memahami bagaimana kanak-kanak boleh pergi dari tidak bersekolah ke kolej dan masih berjaya dalam hidup.

Kepada orang yang menganggap tidak bersekolah, jawapannya mudah. Kanak-kanak memperoleh pengetahuan melalui bermain, projek, sukarelawan, lawatan lapangan dan kehidupan seharian. Mereka berpendapat bahawa anak-anak mereka yang tidak bersekolah tidak perlu risau untuk mengejar rakan sebaya mereka, kerana mereka belajar sama banyak, jika tidak lebih. Ia tidak selalu kelihatan atau ketara seperti ujian piawai.

Apa Itu Tidak Bersekolah?

Apabila bercakap tentang unschooling, kebanyakan orang sering mengelirukan dengan homeschooling. Tetapi lebih tepat untuk mengatakan bahawa tidak bersekolah adalah pemikiran keseluruhan tentang bagaimana kanak-kanak harus dididik. Istilah unschooling pertama kali dicipta oleh pengarang dan pendidik, John Holt, dan sering dirujuk sebagai pembelajaran yang dipimpin oleh kanak-kanak. Ia juga dipanggil pembelajaran berasaskan minat dan pembelajaran terarah kegembiraan.

Secara keseluruhan, Holt, yang menulis Growing Without Schooling, percaya bahawa model sekolah tradisional menghalang cara kanak-kanak belajar. Beliau percaya bahawa manusia dilahirkan dengan sifat ingin tahu yang semula jadi dan naluri yang memupuk keinginan untuk mengetahui lebih lanjut tentang dunia di sekeliling mereka. Beliau juga merasakan bahawa model pendidikan tradisional, yang mengawal dan mengawal cara dan perkara yang dipelajari oleh kanak-kanak, memudaratkan proses pembelajaran semula jadi dan naluri ini.

Selain itu, Holt percaya bahawa sekolah harus berfungsi hanya sebagai sumber pendidikan, sama seperti perpustakaan. Dia juga tidak menyangka bahawa sekolah harus menjadi sumber pendidikan utama untuk kanak-kanak. Holt berhujah bahawa kanak-kanak belajar dengan baik apabila mereka bersama ibu bapa mereka dan terlibat dalam kehidupan seharian. Kanak-kanak, dakwanya, belajar melalui persekitaran dan keadaan mereka dan bukannya persekitaran berstruktur dengan bacaan yang diperlukan dan ujian piawai.

Kebaikan dan Keburukan Tidak Bersekolah

Bagi mereka yang tidak memahami berhenti sekolah, nampaknya kanak-kanak tidak benar-benar dididik dan mereka mempunyai banyak masa lapang. Akibatnya, ramai orang bimbang bahawa kanak-kanak dalam persekitaran tidak bersekolah tidak benar-benar belajar apa-apa. Mereka juga bimbang bahawa ibu bapa mengabaikan anak-anak mereka dengan mengambil pendekatan ini dan tidak benar-benar mengajar mereka apa-apa.

Tetapi pelajar yang tidak bersekolah berpendapat bahawa kanak-kanak-dan orang dewasa dalam hal ini-sentiasa belajar. Lebih-lebih lagi, mereka berpendapat bahawa ibu bapa yang tidak bersekolah tidak mengabaikan anak-anak mereka mahupun tidak terlibat. Mereka mengambil bahagian secara aktif dalam proses pembelajaran setiap langkah. Berikut adalah melihat dengan lebih dekat kebaikan dan keburukan tidak bersekolah.

Kebaikan Tidak Bersekolah

Apabila ia datang kepada pendekatan unschooling untuk pembelajaran, ibu bapa tidak berpuas hati dengan model pendidikan tradisional, yang merangkumi topik dalam cara yang luas, dan kadang-kadang dicairkan. Lagipun, kebanyakan sekolah bekerja di bawah kekangan masa sambil cuba memberikan pendedahan maksimum kepada sejumlah besar topik. Sebaliknya, tidak bersekolah membolehkan pembelajaran yang mendalam dan melibatkan diri.

Pengekalan Pengetahuan

Faedah tidak bersekolah ialah kanak-kanak cenderung untuk mengekalkan lebih banyak maklumat yang dipelajari. Daripada dipaksa untuk menghafal fakta rawak cukup lama untuk lulus ujian, kanak-kanak yang tidak bersekolah berminat untuk mengekalkan maklumat yang mereka pelajari kerana ia menarik minat mereka. Lebih-lebih lagi, tidak bersekolah membolehkan kanak-kanak membina kemahiran dan bakat semula jadi mereka. Peralihan fokus ini membolehkan kanak-kanak mencapai potensi penuh mereka dalam bidang yang mereka cemerlang.

Disiplin diri

Satu lagi faedah tidak bersekolah ialah ia memupuk disiplin diri. Apabila kanak-kanak dibenarkan untuk mengarahkan pembelajaran mereka sendiri, mereka menjadi pelajar yang bermotivasi. Kemahiran ini diteruskan ke kawasan lain apabila mereka semakin tua. Sebagai contoh, apabila remaja menyedari bahawa mereka perlu belajar algebra dan geometri untuk ujian ACT, mereka boleh duduk dan membajak subjek itu kerana mereka telah membangunkan kemahiran pembelajaran bermotivasi diri.

Kebebasan Daripada Jadual

Kanak-kanak yang tidak bersekolah juga tidak dihadkan oleh jadual. Jadi mereka boleh melakukan perjalanan, mengembara ke tempat baharu dan melawat saudara mara pada bila-bila masa yang mereka mahu. Selain itu, kerana perjalanan adalah pengalaman yang sangat mendidik, kanak-kanak mendapat banyak pengetahuan dari tempat yang mereka lawati.

Begitu juga, apabila kanak-kanak yang tidak bersekolah tidak dihadkan oleh jadual, mereka boleh mendapat tidur yang lebih baik daripada rakan sebaya mereka, yang juga menyumbang dengan besar kepada prestasi akademik.

Tiada Kedudukan

Tidak bersekolah juga menghalang sekolah daripada mengesan pelajar. Dengan kata lain, tiada tekanan untuk menjadi yang terbaik atau sempurna berdasarkan sistem ranking sekolah atau pengenalan bakat. Sebaliknya, kanak-kanak dibenarkan bergerak mengikut rentak mereka sendiri tanpa bimbang tentang bagaimana mereka mengukur berbanding dengan rakan sebaya mereka.

Kreativiti

Penyokong tidak bersekolah juga menunjukkan bahawa pelajar yang terdedah kepada kaedah pembelajaran ini biasanya mengembangkan inisiatif dan melangkah keluar dari kotak. Kerana sifat sekolah tradisional, mereka perlu mempunyai peraturan dan dasar.

Selagi ia selamat, kebanyakan ibu bapa yang tidak bersekolah akan dengan senang hati mengiyakan pengembaraan seterusnya anak mereka. Dan, sebagai faedah tambahan, ramai ibu bapa belajar dengan betul bersama anak-anak mereka, mengambil kesempatan daripada projek dan peluang pembelajaran untuk meningkatkan asas pengetahuan mereka juga.

Kemahiran Menyelesaikan Masalah

Satu lagi bonus besar dengan tidak bersekolah ialah kanak-kanak mempelajari kemahiran menyelesaikan masalah dan membuat keputusan kerana mereka mengarahkan pembelajaran dan pendidikan mereka. Di sekolah tradisional, apabila masalah berlaku, pelajar biasanya tidak dirujuk. Tetapi dalam persekitaran yang tidak bersekolah, mereka mengambil peranan aktif dalam pendidikan mereka dan sering menyelesaikan masalah pada usia yang sangat muda.

Kanak-kanak yang tidak bersekolah juga mempelajari kemahiran berfikir kritis. Mereka bukan sahaja belajar bagaimana untuk menyoal sesuatu, tetapi mereka mengasah kemahiran mengumpul maklumat mereka. Secara keseluruhan, tidak bersekolah menggalakkan menyoal sesuatu tanpa rasa takut dihukum atau dipulaukan.

Keselamatan

Terdapat juga kurang kebimbangan tentang keganasan sekolah, buli, buli siber, sexting dan keganasan temu janji remaja apabila kanak-kanak berada dalam persekitaran yang tidak bersekolah. Mereka langsung tidak didedahkan dengan perkara-perkara yang mesti dihadapi oleh pelajar berpendidikan tradisional lain setiap hari.

Keburukan Tidak Bersekolah

Kerana kanak-kanak sering memilih mata pelajaran yang akan mereka pelajari, mereka sering menjadi jurang maklumat dalam pendidikan mereka. Sebagai contoh, bagi kanak-kanak yang mengejar bahasa Inggeris dengan mengorbankan matematik, mungkin tidak pernah menguasai kalkulus. Begitu juga, kanak-kanak yang belajar cara memprogram komputer atau belajar fizik tanpa henti mungkin tidak akan menguasai geografi atau mengetahui apa yang berlaku dalam Perang Dunia II. Akibatnya, jurang pengetahuan ini boleh memberi kesan kepada keupayaan mereka untuk mendapat markah yang baik pada ACT atau SAT.

Komitmen Masa Ibu Bapa

Di samping itu, untuk tidak bersekolah untuk berjaya, ia memerlukan penglibatan ibu bapa yang tinggi. Untuk mencapai kejayaan yang tidak diingini, ibu bapa mesti melibatkan diri dan menyedari pertumbuhan dan kemajuan anak-anak mereka yang berkaitan dengan pembelajaran. Mereka juga mesti dapat menyediakan sumber dan peluang apabila minat dan keperluan mereka berubah dan berkembang.

Lebih-lebih lagi, pendekatan pembelajaran ini memerlukan perhatian, spontan dan tumpuan yang tinggi. Akibatnya, ia tidak sesuai untuk setiap personaliti dan keadaan ibu bapa. Fakta ini adalah benar terutamanya untuk keluarga ibu bapa tunggal, keluarga dwi-pendapatan dan keluarga yang mempunyai sumber terhad. Malangnya, tidak bersekolah menjadi pilihan untuk keluarga dengan masa, wang dan sumber untuk menjadikannya berfungsi.

Tidak Sesuai untuk Setiap Pelajar

Satu lagi perangkap untuk tidak bersekolah ialah tidak semua kanak-kanak sesuai untuk jenis pendidikan ini. Malah, sesetengah kanak-kanak lebih baik dalam persekitaran yang tersusun dan tidak bertindak balas dengan baik kepada tekanan kerana terpaksa membuat pilihan pendidikan mereka sendiri. Dalam situasi ini, adalah tidak adil untuk memaksa kanak-kanak yang akan berkembang maju dalam persekitaran pendidikan yang lebih tradisional untuk tunduk kepada pendekatan tidak bersekolah.

Kepentingan interaksi sosial tidak boleh dikompromi untuk pendidikan. Kanak-kanak belajar banyak perkara antara satu sama lain termasuk kemahiran hidup yang penting seperti keupayaan untuk bekerjasama, berunding dan menyelesaikan masalah sebagai satu pasukan. Jika ibu bapa yang tidak bersekolah benar-benar memimpin kanak-kanak, mereka harus terbuka kepada anak-anak yang menunjukkan bahawa mereka mungkin ingin mencuba pendekatan pendidikan yang lebih tradisional.

Apabila bercakap tentang keibubapaan, tidak ada pendekatan yang sesuai untuk semua. Malah, kebanyakan ibu bapa yang berjaya sering menggabungkan beberapa gaya keibubapaan yang berbeza untuk memenuhi keperluan anak-anak mereka dan keluarga mereka.

Lagipun, tiada siapa yang lebih mengenali kanak-kanak daripada ibu bapa mereka sendiri. Oleh itu, walaupun gaya keibubapaan seperti tidak bersekolah berguna dalam memberikan ibu bapa idea, mereka tidak boleh digunakan untuk melabel atau memalukan ibu bapa lain. Gaya keibubapaan ini hanya dimaksudkan sebagai garis panduan untuk membangunkan gaya unik anda sendiri.